środa, 24 listopada 2010

ROZDZIAŁ 14/ Uuuu...Justin ma dziewczynę!

OCZAMI JUSTINA(Kanada)

Patrzyłem Victorii prosto w oczy siedząc na przeciwko niej na korytarzu. Po jej policzku spłynęło parę łez.
-Co się stało? - zapytałem ocierając jej łzy.
Podniosła się z podłogi i przez długi korytarz pobiegła w strone wyjścia z budynku. Gitarę zostawiłem pod drzwiami pokoju nr. 13 i pobiegłem za nią.
-Zaczekaj Victoria! - zawołałem. Lecz na marne Victoria sie nie zatrzymała.
Wybiegliśmy z budynku i skierowaliśmy się po molu w strone jeziora. Victoria usidła na krawędzi mola, zdjęła buty i spuściła stopy do jeziora. Od czystej niemalże przezroczystej wody odbijały się krople łez cieknące z jej oczu. Podbiegłem do niej i kucnąłem nad nią. Pogłaskałem ją po plecach i czule zapytałem:
-Co jest? - uniosła głowę i skierowała ją w moją stronę.
-Justin.. - po jej policzku spłynęła kolejna łza. - ja nie wiem co ja mam robić...ja tak nie portafię. Więrzę Ci, że się zmieniłeś, ale nie wiem czy to odpowiedni moment.
-Są w życiu żeczy, o które warto walczyć do samego końca. Ja będę walczył o Ciebie. A teraz chodź bo zaczną nas szukać.
Podałem Victorii rękę, po czym wstała, podniosła swoje buty z molo, otarła ostatnie łzy i razem poszliśmy w kierunku ośrodka wypoczynkowego. Weszliśmy do budynku, a tam nikogo nie było. Pustka. Cały czas trzymająć się za ręce poszliśmy po schodach na górę. Nagle z któregos pokoju wyszedł mój opiekun.
-A gdzie wyście byli?! - rzucił w naszą stronę od razu gdy na nas spojrzał - jest cisza poobiednia! Marsz do swoich pokoi. - wydarł sie i trzasną drzwiami.
-Zostawiłęm pod Twoim pokojem gitarę  - zwróciłem się w stronę Victorii.
-To chodź  - widać było, że już jej lepiej. Nawet lekko sie uśmiechnęła.
Byliśmy już pod pokojem nr. 13. Victoria nacisnęła klamkę do dołu, a drzwi się uchyliły. Na łóżku siedziały dwie dziewczyny, śmiały się i dokazywały. Kiedy wszedłem do pokoju za Victorią ich wzrok zawiesił się na mnie. Obczaiły mnie od góry do dołu.
-Nie widziałyście tutaj gitary? - rzuciła Victoria w stronę tych dziewczyn.
-Tak - odpowiedziała dziewczyna o długich brązowych włosach i ciemnej karnacji dziwnie sie uśmiechając.-wzięłam ją do środka, bo stałą oparta o nasze drzwi.
W tym czasie druga dziewczyna podbiegła do szafy i wyjęła z niej moją gitarę. Podbiegła do mnie zadowolona i wręczyła mi do rąk instrument.
-Dziękuję - odpowiedziałem, a ona się zarumieniła i popędziła do tej drugiej na łóżko. - Ej..Victoria, to ja już pójdę... - Victoria do mnie podeszła i ku mojemu zdziwieniu musnęła lekko moje wargi. Kąciki moich ust powędrowały do góry. - Pa.
Wyszedłem z jej pokoju i skierowałem się w stronę mojego. Wszedłem do środka, gitare oparłem o szafkę i opadłem na łóżko.
-  Co tam? - rzuciłem w stronę Dicka, którego poznałem w autokarze, nawet fajny gość więc postanowiłem być z nim w pokoju.
-A spoko  - oderwał wzrok od  komórki i skierował głowę w moją stronę - a gdzie ty w ogóle byłeś? Wszyscy opiwkunowie Cie szukali i jesczez jednej jakiejś typiarki.
-Serio? - zdziwiłem sie bo przecież nie było nas jakieś 10 min.
-No...  a gdzie Ty w ogóle byłes co? - zapytał poruszając brwiami - i jesczez do tego z ta dziewczyną?
-Aaaa....? Nie twoja sprawa - perfidnie sie uśmiechnąłem  - wyjąłem z kieszeni telefon.
-No powiedz.
-Nie.
-No weź - Jezu, ale on wścipski.
-Oj z moją.....koleżanką nad jeziorem byłem. A co?
-Uuuu...Justin ma dziewczynę! - poczułem jak moje policzki robia sie czerwone.
Podniosłem się i oparłem o ścianę. Nie skomentowałem juz tego. Nagle w pokoju rozniósł sie dźwięk pukania o drzwi. ' Prosze' - krzyknął Dick. Drzwi się uchyliły a w nich ukazła się wysoki, ciemnowłosy facet. To był opiekun mojej grupy - Mark.
- Chłopaki...dzisiaj o 21 rozpoczyna sie dyskoteka. Rozpakujcie torby, przebierzcie się i na dyskotekę, ale jak nie będzoecie tańczyć wracacie do pokoi o 22 i kładziecie sie spać. Jasne?
-Tiaaa... - odpowidziałem obojętnie.  Mark wyszedł.
- No to teraz sie wystrój dla tej swojej dziewczyny - powiedział Dick i zaśmiał się. Też sie zaśmiałem, z pod pleców wyciągnąłem poduszke i rzuciłem nią w nigo.
-Za co? - zapytał śmiejąc się.
-Okej, ja sie idę rozpakować.
Podszedłem do drzwi i przeniosłem moja walizkę pod szafę. Wypakowałem z niej ubrania a kosmetyczke zaniosłem do łazienki. Spojżałem na zegarek w telefonie. Była 20.45. Postanowiłem sie już zebrać na dyskotekę. Dick słuchał muzyki a ja zakmnąłem sie w łazience. Wziąłem szybki prysznic i założyłem świeżą, czarną koszulkę, po czym popsikałem sie nowymi perfumami z Playboy'a. Wybiła 21. Dick nie był jeszcze gotowy ale powiedziłą, że później przyjdzie. Założyłem czarne dunki nike i mogłem juz wychodzic. Postanowiłem, że zajrzę do Victorii. Zapukałem do drzwi z numerem 13. Otworzyła mi jedna z współlokatorek Victorii.
-Jest Victoria? - zapytałem.
-Jest - wyszczerzyła sie na maxa. - Wejdź.
Zrobiłem jak mi kazała. Stanąłem przy drzwiach i spojrzałem przed siebie. Przy lustrze stała Victoria malując usta błyszczykiem.
-Hej - rzuciła.
-Hej - uśmiechnąłem się, po czym Victoria podeszła do mnie. Objąłem ją w pasie i dodałem przemierzając ją wzrokiem z góry na dół - Ślicznie wyglądasz.
-Dziekuję, Ty też. To jak idziemy?
Złapalismy się za ręcę i poszlismy w stronę sali gdzie miała sie odbyc dyskoteka. Na zewnątrz było słychac już głośna muzykę. Weszliśmy do środka. Usiadłem na krześle, a Victoria na moich kolanach. Leciały same szybkie piosenki lecz po chwili puścili jedną wolną.
-Zatańczysz? - zwróciłem sie do Victorii i  chwyciłem ją za ręke. Kiwnęła głową. Oboje wstaliśmy i przeszlismy na parkiet. Położyłem ręcę na jej biodrach a ona opatuliła rękami moja szyję i ołożyła mi głowę na ramieniu. W rytm muzyki przechodzilismy powoli z jednej ogi na drugą...po prostu nie mogłem sobie lepiej tego wyobrazić.

I close my eyes
I see me and you at the prom
We've both been waiting so long
For this day to come
Now that it's here
Let's make it special

I can't deny
There's so many thoughts in my mind
The D.J.&'s playing my favorite song
Ain't no chaperones
This could be the night of your dreams

Only if you give, give the first dance to me
Girl I promise I'll be gentle
I know we gotta do it slowly
If you give, give the first dance to me
I'm gonna' cherish every moment
'Cuz it only happens once, once in a lifetime

I couldn't ask for more
We're rocking back and forth
Under the disco ball
We're the only ones on the floor

I can't deny
There's so many thought in my mind
The D.J.&'s playing my favorite song, favorite song
Now we're all alone, all alone
Here's the opportunity

Only if you give, give the first dance to me
Girl I promise I'll be gentle
I know we gotta do it slowly
If you give, give the first dance to me
I'm gonna' cherish every moment
Cuz it only happens once, once in a lifetime

Everybody says that we look cute together
Let's make this a night the two of us remember
No teachers around to see us dancing close
I'm telling you our parents will never know
Before the lights go up
And the music turns off
Now's the perfect time for me to taste your lip gloss
your glass slippers in my hand right here
We'll make it before the clock strikes nine

Only if you give, give the first dance to me
Girl, I promise I'll be gentle
But we gotta do it slowly
If you give, give the first dance to me
Give the first dance baby
I'm gonna' cherish every moment
Cuz it only happens once, once in a lifetime

It's your chance, take her hand to the floor, to the floor
And if you see something you like then let her know
But you only got one chance, for your first dance
So take advantage of this slow down
Yeah man

If you give, give the first dance to me
I'm gonna' cherish every moment
Cuz it only happens once, once in a lifetime
 

Rozdział chciałbym zadedykowac moim naj:*; Gandzi, Kaśś, Werce, Sandrzycce mojej(aj żałuję, że Cie wtedy nie nagrałam:p), Anusi, Justyśce i Izie:*
Starałam sie aby rozdział był fajny, ale nie wiem czy mi taki wyszedł oceńce go sami:)
Chemia...fajnei na półrocze narazie wychodzi na 2 :D
Miłego czytania:* 

sobota, 20 listopada 2010

ROZDZIAŁ 13/ Ale my nie jesteśmy twarożkiem

OCZAMI VICTORII(Kanada)

-Victoria?...Ale co ty tu robisz? - zapytał ze zdziwieniem Justin.
-To wy się znacie? - wtrąciła Jessica.
-Niestety - warknęłam rzucając gniewne spojrzenie Justinowi. Odróciłam się w stronę Jessici.
-Między wami coś jest? - zapytała mnie siostra, wyglądająć zza mojego ramienia i  zerkająć w stronę Justina.
-Powietrze chyba......jestem teraz na etapie „wykastrujmy wszystkich facetów, a będzie lepiej”.Bo mnie już wkurza, że zamiast mi śpiewać serenadę z różą w dupie, on myśli, że powie że tęskni, a ja go kurwa o rękę poproszę. ...aa to jest chyba inna bajka, bo potem kucyk zmienia się w czołg i przejeżdża po popieprzonej królewnie... w realnym życiu Kopciuszek nie spotka Księcia, bo nawet nie dotrze na bal. Śpiąca Królewna nie doczeka pobudki - zwiędnie i zaśnie na zawsze. Leśniczy uratuje Czerwonego Kapturka, by go niecnie wykorzystać i wysłać do lasu do pracy. Małgosia sprzedaje narkotyki, bo nie może i nie chce znaleźć drogi do rodzinnego domu, a Jaś na gigancie kupczy własnym ciałem na Dworcu Centralnym. Calineczka za szminkę i tusz do rzęs obsługuje mężczyzn na klatce ewakuacyjnej centrum handlowego. - przerwałam nagle wyliczankę, by po chwili cicho dokończyć. : - tak wygląda życie z bliska..Ale wiesz co? Skończmy ten temat.
-Okej - widac było, że się troche speszyła. Po chwili dodała - Masz jakies gazety?
-Chyba mam - po dwuminutowym remamencie w torbie znalazłam jakieś trzy magazyny dla nastolatek.
Zaczęłyśmy poltkowac o gwiazdach, o modzie..o wszytskim. Było super. Dwa lata nie widziałam Jessici i prawdę powiedziawszy stęskniłam się za nią. Nagle mój telefon zawibrował. Dostałam esa. Od Justina...'Kocham Cię! Nie potrafię żyć bez Ciebie.Wiesz za czym tęsknie najbardziej ? za zapachem twojej bluzy, za dotykiem twojej dłoni, za biciem twojego serca...za Tobą . Wybacz mi...'. Owdróciłam się w jego stronę. Nasze spojrzenia zetknęły się. Patrzylismy sobie w oczy jakieś 5 minut.
-Wysiadać!! - po całym autokarze rozniósł sie głos kierowcy.
Wszyscy obozowicze zaczęli piszczeć, krzyczeć...masakra. Postanowiłam wyjść ostatnia. Wszyscy wybiegli, w autokarze zostałąm tylko ja i Justin. Jessica wyszła wcześniej. Zabrałam torbę z siedzenia i skierowałąm się w stronę wyjścia.
-Victoria  - usłyszałam za mną głos Justina. złapał mnie za rękę. - poczekaj. Odwróciłam się. W jego oczach pojawił się smutek.
-Musimy już wysiadać, zaraz będzie obiado-kolacja.
Puścił moja dłoń. Oboje skierowaliśmy się do wyjścia.
Wszyscy zostalismy podzieleni na dwie grupy. Dziewczyny osobno i chłopaki osobno. Trafiła nam się bardzo fajna pani. Nie była zbyt wysoka, blond włosy do pasa i bardzo wysportowana. Potem zostaliśmy przydzieleni do pokojów. Ja byłam z Jessicą i taką jedną Maci. Dostałyśmu pokój z nr. 13. Maci wydawała się miła, Jessica od razu się z nią zaprzyjaźniła...w sumie zostałam teraz sama. Pokój był w miare łądny: Ściany pomalowane na kolor beżowy, na przeciw drzwi było wielkie okno a pod nik duży stół i  prostokątne lustro. Łóżka były nawet duże, drewniane i przykryte beżowymi kocami. Pozajmowałyśmy sobie łóżka, ja w kącie pod ścianą, a Jessica i Maci obok siebie bliżej drzwi,  po czym zawołali nas na obiado-kolację. Na nieszczęscie Justin usiadł na przeciwko mnie. Starałam sie na niego nie zwracać uwagi lecz cały czas coś do mnie gadał o miłości, że mnie Kocha...bla bla bla...Zrobiłam sobie kanapkę z białym serem i zielonym ogórkiem. Miałam już dość jego aluzji o miłości i rzuciłam w jeg ostronę:
-Justin..zrozum , nasza miłość sie juz przeterminowała.
-Ale my nie jesteśmy twarożkiem. - chyba strał sie być zabawny.
-Niemożliwe - odpowiedziałam sarkastycznie, wstałam od stołu i poszłam w stronę mojego nowego pokoju. Zapomniałąm wziąć kluczyka od Maci, nie chciało mi sie po niego wracać więc postanowiłam poczekać na nią pod drzwiami. Usłyszałam czyjeś kroki. Stwierdziłam, że to dziewczyny skończyły posiłek więc zwróciłam głowę w strone długiego korytarza. Od razu poznałam Justina, chciałam odpocząć przed początkiem roku szkolnego a tu zjawia sie TO. I mam z tym czymś spędzić 2 tygodnie..! Justin zbliżał się coraz bardziej, w ręku miał gitarę. Usiadł  koło mnie i zaczął grać.

My friends say I’m a fool to think
that you’re the one for me
I guess I’m just a sucker for love
‘Cuz honestly the truth is that
you know I’m never leavin’
‘Cuz you’re my angel sent from above

Baby you can do no wrong
My money is yours
Give you little more because I love ya, love ya
With me, girl, is where you belong
Just stay right here
I promise my dear I’ll put nothin above ya. above ya
Love me, Love me
Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
Kiss me, Kiss me
Say that you miss me
Tell me what I wanna hear
tell me u love me

People try to tell me
but I still refuse to listen
Cuz they don’t get to spend time with you
A minute with you is worth more than
a thousand days without your love, oh your love

Baby you can do no wrong
My money is yours
Give you little more because I love ya, love ya
With me, girl, is where you belong
Just stay right here
I promise my dear I’ll put nothin above ya. above ya
Love me, Love me
Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
kiss me , kiss me
say that u miss me
tell me what i wanna hear
tell me you love me.

My heart is blind but I don’t care
‘Cuz when I’m with you everything has disappeared
And every time I hold you near
I never wanna let you go, oh
 Love me, Love me
Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
kiss me , kiss me
say that u miss me
tell me what i wanna hear
tell me you love me.

-Justin ja nie wiem czy umiem teraz z tobą być - Justin wskazujący palec przyłożył do moich ust i cicho szepnął:
-Ciii...nie mów już nic.
Zbliżył się do mnie a nasze usta się zetknęły. 

Nie wiem czy rozdział mi sie podoba...ale mam nadzieję, żę wam tak:D
Komentujcie:* Będzie mi miło:)
Do następnego:)



piątek, 19 listopada 2010

ROZDZIAŁ 12/ daj mi jeszcze jedną szansę

OCZAMI VICTORII(Kanada)

Od rozstania  z Justinem miną tydzień, nie utrzymuję z nim żadnych kontaktów, nie wiem co się z nim dzieje. Całymi dniami nurtuje mnie jedno pytanie: Czy dobrze zrobiłam kończąć z Justem? ...Teraz jedyne co potrzebuję to święty spokój... chce odpocząć od wszystkiego, od ojca, który coraz bardziej pije, od całej Kanady, chcę po prostu gdzieś wyjechać, gdzie nikt mnie nie zna. Wyciągnęłam z kieszeni telefon i wykręciłam numer do cioci Megi. 
/rozmowa telefoniczna/
-Hej ciociu.
-Hej Victoria - odpowiedziała ciocia, takim ciepłym przyjaznym tonem.
-Mam pytanie.. - na chwile zawiesiłąm głos, po czym dokończyłam - czy ta Twoja koleżanka organizuje jeszcze te obozy? 
-Tak, Twoja siostra Jessica jedzie, jutro jest wyjazd. A co?
- Bo była bym zainteresowana. - rzuciłam niepewnie. 
-Dobrze ja z nią załatwię..na pewno znajdzie sie dla Ciebie miejsce. To ty sie teraz pakój a ja o 20 będę już u Ciebie.
-Okej no to pa. - uśmiechnęłam się i zakończyłam połączenie.
/koniec rozmowy telefonicznej/
Ojciec spał w salonie na kanapie, zeszłam cicho z kuchennego stołu żeby go nie obudzić i poszłąm do siebie do pokoju. Zamnkęłam za sobą drzwi i podeszłam do szafy. Spojżałąm na zegarek - była 17.30. ciocia będzie za dwie i pół godziny. Trzeba się sprężyć. Z szafy powyciągałąm niezbędne mi ubrania, jakieś 15 bluzek, 6 par szortów, 3 bluzy, dwie piżamy strój kąpielowy, pare par butow oraz 2 pary długich spodni. Znalazłam jakąś różową walizkę, wszystkie ubrania złożyłąm równo w kostke i włożyłąm je do torby. Była za pięć 19.  Poszam do łazieki spakować kosmetyki. Z szafki wygrzebałam dużą kosmetyczkę z Hello Kittyi spakowałam do niej: perfymy i dezodorant z Playboya, szampon do włosów, balsam do ciała, szczoteczkę do zębów oraz pastę, i dwie maszynki do golenia. Spakowałam wszystko do walizki i zaniosłam ją pod drzwi. Wróciłam jeszcze do mojego pokoju, bo musiałąm spakować podręczną torbę. Włożyłąm do niej husteczki nawilżające, ładowarkę do telefonu, portfel z 300 zł i mp3. Była już 20.20. Mój telefon zaczął wibrować, dzwoniła ciocia.
/krótka rozmowa telefoniczna/
-Ja juz czekam na parkingu pomóc Ci z torba?  - odezwałą się ciocia po wciśnięciu przeze mnie zielonej słuchawki.
-Nie trzeba.ja juz schodzę.
/koniec krótkiej rozmowy telefonicznej/ 
 Napisałm karteczkę do ojca  "Jadę na obóz z Jessicą..nie martw sie o mnie niedługo wróce". Wzięłąm walizkę i torbę i wyszłam z mieszkania. Jak najciszej zamknęłam drzwi i zeszłąm przed blok. Wsiadłam do samochodu cioci i poejchałyśmy w stronę Ottawy, gdzie mieszka ciocia. Jechałyśmy rozmawiająć o tym jak sobie radzę bez mamy jak sie czuje ojciec...aż wstyd mi było przyznać, że ojciec pije. Szybko zmieniłam temat i wypytywałam o Jessice. Jechało się świetnie Po jakichś 2 godzinach byłyśmy już u cioci Megi w domu.

OCZAMI JUSTINA(Kanada)


-Justin, jedziesz jutro na obóz - powiedziała mama przy obiedzie.
-Ale jak to?! - trochę mnie to zdziwiło bo jakoś nic o tym wcześniej nie wiedziałem
-No tak to. Musisz się odstresować przed rozpoczęciem roku szkolnego. Obóz dobrze Ci zrobi. Już wszystko załatwiłam wiec czy tak czy siak pojedziesz.
-Tiaaa…powodzenia. – rzuciłem w stronę mamy i skonsumowałem kawałek schabowego.
-Jedziesz i koniec kropka. – widać było, że mam się już powoli stresuje.
-No dobra, dobra…opanuj się.
Poszedłem do swojego pokoju się spakować. Do wielkiej czarnej walizki spakowałem kilkanaście koszulek, 4 pary krótkich spodenek, 3 pary rurek, 5 dżokejek, bokserki do spania, kąpielówki, 6 par butów oraz kosmetyczkę. Spakowaną walizkę oparłem o szafę. Położyłem sie na łóżku, wyjąłem telefon z kieszeni i zacząłem go przewracać w palcach. Wszedłem w 'książkę telefoniczną', schodziłem w dół aż doszedłem do numeru Victorii. Wszedłem na 'wyślij wiadomość'..." Victoria...daj mi jeszcze jedną szansę...obiecuję, żę się zmienię." - wcisnąłem przycisk 'c', wszystko skasowałem. Znowy wszedłem na jej numer..przez chwilę się na niego wpatrywałem...w końcu wcisnąłem zieloną słuchawkę. Nie wiedzięłm czy dobrz robię...nie usłyszłem jeszcze pierwszego sygnału i nacisnąłem czerwoną słuchawkę. To nie był odpowiedni moment. Wyłączyłęm talefon. Wstałem z łózka i poszedłem do kuchni. Z lodówki wyjąłem serek 'Danio', z szuflady łyżeczkę i usiadłem przy stole. Odkleiłem wieczko serka i zacząłem go konsumować. Z salony dobiegał mnie dźwięk telewizora, popatrzyłem na zegarek na mikrofalówce, była 18.45. Puste pudełeczko po 'Daniu' wrzuciłem do śmietnika, a łyżeczkę do zlewu. Bardzo mnie bolała głowa, więc postanowiłęm sie przespać.

***

Rano obudził mnie budzik. Szybko się zerwałem, przetarłem oczy i poszedłem do łazienki. Byłem jeszcze trochę zaspany więc ochlapałe twarz zimną wodą, żeby się w całości przebudzić. Zrobiłem sobie szybki prysznic, umyłem głowę, wyszczotkowałem zęby i ubrałem się. Stanąłem przed lustrem, uczesałem jescze mokre włosy, jakieś 5 minut suszyłem je suszarką i byłem już gotowy.
-Chodź już ! -usłyszałem głos mamy dobigający z kuchni.
-Idę - poszedłem jeszcze do mojego pokoju po torbę i skierowałem się w strone drzwi wyjściowych.
Mama już była gotowa, założyłem Raybany i dunki. Oboje wyszliśmy z mieszkania i skierowaliśmy się do samochodu. Po godzinie jazdy byliśmy juz na przystanku busowym gdzie było dużo ludzi. Autokar był już sprawdzony przez policjanta więc moglismy już jechać.

OCZAMI VICTORII(Kanada) 

-Przepraszamy za spóźnienie - powiedziała  ciotka Megi gdy ja i Jessica wsiadałysmy do autokaru. 
-Nic nie szkodzi - odpowiedział grzecznie kierowca. - Idźcie zająć miejsca - rzucił w naszą stronę.
-No to pa dziewczyny - ciotka wyszła z autokaru a my poszłyśmy zająć miejsca. Usidałyśmy obok siebie, Jessica przy oknie a ja bliżej przejścia po między sedzeniami. 
-Obczaj jaki sexi men - wyszczerzyła się Jessica i pokazała palcem na jakiegoś chłopaka.  Odwróciłam głowę i zobaczyłam chłopaka patrzącego w okno. Bardzo mnie to zdziwiło.
-Yyy....co ty tu robisz?! - rzuciłam w  jego stronę. 


Sory, że tak długo nie dodawałam, ale ostatnio mniej siedze na kompie...
We środę miałam zawody z pływania..sztafeta..., wczoraj zawody z uni hokeja..., w poniedziłek też z uni hokeja...codzienie dwie godz. w-f...a wcześniej cztrey..więc sory, brak czasu trochę ale następny postaram sie napisać szybciej:*

niedziela, 14 listopada 2010

ROZDZIAŁ 11/ Czasem życie stawia nas przed trudnymi wyborami

OCZAMI JUSTINA(Kanada)

Czułem, że zaraz wydarzy się coś ważnego dla nas obojga. Nasz pierwszy raz. Leżałem na plecach na kuchennej podłodze,a Victoria klęczała nade mną na czworaka. Pachnące, lśniąće kosmyki jej włosów opadały na moją twarz, łaskocząc moje zarumienione policzki. VIctoria jedną rękę włóżyła pod moją bluzkę gładząć mnie po klatce piersiowej.
-Justin zróbmy To..tu i teraz.- wyszeptała po czym przygryzła wragę i zaczęła obdarowywać mnie namiętnymi pocałunkami. Moje ręce węrdrowały po ciele Victori...zacząłem zabierać się za jej stanik. Nagle zadzwonił dzwonek do drzwi, postanowiliśmy to zignorować, lecz ten ktoś natrętnie dzwonił i pukał w drzwi. Po chwili dotarł do nas głos" Policja otwierać".  Zrobiłem oczy jak jak 5 zł, Victoria podobnie. Wstała ze mnie poprawiła włosy i poszła w stronę drzwi. Usiadłem, oparłem się o szafki i wsłuchałem się w rozmowę Victorii i policjantem.
-Coś się stało? - zapytałą Victoria o otworzeniu drzwi.
-Dostałem zgłoszenie, że coś się dzieje w tym domu , żę jest za głośno - usłyszałem stłumiony głos policjanta.
-Ykhmm...jest u mnie kolega.
-A to nie przeszkadzam.- drzwi sie zamknęły po czym Victoria wróciła do kuchni podśmiechując się pod nosem.
Usiadła obok mnie i powiedziała:
-To pewnie  ta stara Johnsonka...stwiedziła, że coś się dzieje...to już ludzie w spokoju nie mogą sobie wyznać miłości.. - uśmiechnąłem się.
Gimmie..gimmie...gimmie..- z pokoju Victorii dobiegał dźwięk mojego telefonu.
-Zaraz przyjdę - rzuciłem w jej strone i udałem sie po telefon.

/rozmowa telefoniczna/
-Cześć synku - dochodził głos mamy z drugiego telefonu.
-Hej mamo.
-Gdzie ty byłes całą noc? Martwiłam się o Ciebie.
-U Vcitorii.
-Musimy porozmawiać..ale to nie jest rozmowa na telefon. - jej głos drżał, zastanawiałem się o co może chodzić.
-Okej za jakieś pół godziny będę w domu.
/koniec rozmowy telefonicznej/

Włożyłem telefon do kieszeni i poszedłęlm do kuchni.
-Sory ale ja muszę już iść...-rzuciłem w stronę Victorii, pocałowałem ją w czoło i ruszyłem w strnę drzwi. Klamkę pociągnąłem do dołu gdy nagle Victoria cicho powiedziała:
-Napisz - kąciki moich ust powęrdrowały do góry.

***

-Justin - mama zawiesiła głos - musisz coś wiedzieć.
-Co się stało? Dziadek nie żyje? - zapytałęm z lekka zdenerwowany.
-Nie...z dziadkiem wszystko w porządku - sztucznie się zaśmiała po czym głeboko westchnęła i dodała - chodzi o mnie i o tatę. Między nami nigdy się nie układało...od 2 miesięcy jesteśmy w separacji. Niedługo odbędzie sie sprawa rozwodowa. 

OCZAMI VICTORII(Kanada) 

-Wiedziałem, że to tak się skończy...to było do przewidzenia...nigdy go nie było w domu, zawsze nas olewał...i te rozmowy telefoniczne z 'koeżanką'. - rzucił w moją stronę Justin gdy siedzieliśmy w parku na ławce. Wiatr targał nam włosy...kaczki pływały po stawie...słońce juz zachodziło...
-Ja pier***ę...szkoda mi Ciebie, ale już przesadzasz! Cały czas gadasz o swoich rodzicach, jaki to był Twój ojciec! Powinieneś się cieszyć, że masz dwoje rodziców...!  - po moim policzku spłynęła jedna łza. Justin popatrzył się na mnie jak wryty. - Ostatnio wogóle mną się nie zajmujesz, nie obchodzę Cię!
-Victoria....ja Cie kocham.. - wydukał z siebie.
-Daj sobie juz spokój dobra ...mówisz tylko o tym jakie to miałeś spieprzone dzieciństwo! Ja też nie miałam zafajnie. Ja już tego mam dość! W tej chwili robisz z siebie ofiarę losu...nie masz dla mnie czasu, kiedy ja go włąsnie potrzebuję.
-Obiecuję, że to się zmieni...
-Chyba musimy zrobić sobie przerwę...potrzebuję traz samotności...potem zobaczymy co będzie dalej.
Wstałam z ławki i chciałam pójść do domu, lecz Justin złapał mnie za rękę.
-Victoria, czekaj. - powiedział Justin. Wjego głosi słychać było smutek.
-Ale na co?! Na zbawienie?!
-Nie chce Cię starcić ...
-Trzeab było myśleć wcześniej.... Czasem życie stawia nas przed trudnymi wyborami. Wymaga od nas podjęcia decyzji i poniesienia konsekwencji danego czynu. Jest to wybitnie trudne zwłaszcze wtedy, kiedy tak naprawde nie wiemy co możemy zrobić, kiedy wiemy, że trzeba działać, lecz nie mamy pojęcia w którą stronę się udać, jaką decyzję podjąć. Brak opcji wyboru jest najgorszy. Normalnie, kiedy pojawia się problem, dochodzimy naszą drogą do skrzyżowania - wtedy wystarczy wybrać jedną spośród kilku dróg... Lecz kiedy znajdujemy się w sytuacji z której nie mamy pomysłu jak wybrnąć, przenosimy się jakby na pustynię - na której brak dróg, drogowskazów, ludzi którzy mogli by nam wskazać właściwą drogę doprowadza nas do obłędu. W którąkolwiek stronę nie spojrzymy - wszystko wygląda tak samo, nie wiemy co znajduje się za horyzontem - czy obrany przez nas kierunek doprowadzi nas do szczęścia czy długotrwałego cierpienia..- wyrwałam się z ucisku ręki Justina i odeszłam.


Rozdział..nie wiem czy mi sie podoba taki...zwykły:)
Ale mam nadzieje, że wam sie podoba...bierzcie udział w ankiecie.proszę..chcę znać wasze zdanie..:)
Ma tu być 11 komciów bo jak nie to nie będzie rozdziału;P
Rozdział chcę zadedykować Lemonce:* 



sobota, 13 listopada 2010

ROZDZIAŁ 10/ pocałunkami tłumaczyliśmy sobie wszystko na co brakuje słów

OCZAMI VICTORII(Kanada)

Przymrużyłam oczy. Ciepły promień słońca ogrzewał moją twarz i świecił prosto w oczy. Lekko uchyliłam powieki i rozejżałam sie do okoła. Leżałam na kanapie na tarasie wtulona w Justina jak w pluszowego misia. Delikatnie sie podniosłam żeby go nie obudzić i wstałam z kanapy. Justin tak słodko spał...buzie miał otwartą...a z lewego kącika ust ciekła mu ślina. Uśmiech sam naniósł mi sie na twarz.  Po chwili poszłam w strone kuchni. Zajżałam do lodówki, nic ciekawego nie znalazłam więć schyliłam sie do zamrażarki zobaczyć czy są jeszcze jakieś lody. Wysunęłam szufladę i wyciągnęłam z lekka zamarnięte pudełko czekoladowo-waniliowych lodów. Położyłam je na blat stołu i zamknęłam drzwiczki chłodziarki. Wyciągnęłam jeszcze bitą śmietanę, miseczkę oraz łyżkę do nakładania lodów. Troche męczyłąm się z otworzeniem lodów, ale po trudach i wysiłkach jakoś mi się udało. Do miseczki nałożyłam cztery kulki lodów i sięgnęłam po bitą śmietanę. Zamiast śmietany w spreju dotknęłam czyjejś ręki. Odwróciłam głowę w prawą stronę, a za mną stał Justin szczerzący się od ucha do ucha.
-A co Ty tak suszysz zęby? - zapytałam, całym ciałem odwróciłam się w strone Justina i oparłam się o kuchenne szafki.
-Bo są mokre - uśmiechnęłam się, po chwili Justin dodał bawiąć się śmietaną.- Co robisz?
-Teraz stoję i wpatruje się w najcudowniejszego faceta nia tej pólkuli. Czy ten najcudowniejszy facet zechciałby lody?
-Jeżeli przygotuje mi je najcudowniejsza laska na tej pólkuli to tak.
Sięgnęłam do szafki po drugą miseczkę i nałożyłam do niej trzy kulki lodów.
-Chcesz z bitą śmietaną? - zapytał Justin obejmując mnie w pasie swoimi ciepłymi, delikatnymi dłońmi. Pokiwałam głową a Justin na dwie porcje lodów nałożył śmietanę. - Victoria?
-Tak? - odwróciłam się w jego stronę. W jednej chwili bita śmietana znalazła się na mojej twarzy. Wyrwałąm Justinowi broń i w ciągu paru sekund Justin też był cały w śmietanie. Zaczęlismy się śmiać i co raz bardziej zbliżać do siebie. Justin przejechał palcem po moim nosie i zciągnął z niego bitą śmietanę po czym ją skonsumował. Swoje ręce usadowił na moich biodrach, coraz bardziej stąpał do przodu w skutek czego ja do tyłu. Niezauważyliśmy miski LoLi na podłodze przez którą upadłam a Justin na mnie. Chciałam wstać lecz jego aksamitne dłonie zatrzymały moje ciało na podłodze. Złapałam za koszulke Justina i za jej pomocą przyciągnęłam go jeszcze bliżej do siebie. Justin zaczął peścic moje usta swoimi. Odgarnęłam jego włosy po czym spojżałam mu głęboko w oczy.
-Nawet sobie nie wyobrażasz jak ja Cie bardzo mocno kocham ,nie umiem powiedzieć jak bardzo kocham na Ciebie patrzeć, jak bardzo uwielbiam Twoje czekoladowe oczy i ten bezcenny usmiech za który oddałabym milion gwiazd. Nawet powietrze mi Ciebie nie zastąpi. - Justin był taki nienachalny, delikatny, opuszkami palców przejeżdżał po moim policzku. Czułam jego oddech na moich rzęsach, ustach. Potem nie mówiłam już nic, pocałunkami tłumaczyliśmy sobie wszystko na co brakuje słów. Było jak w bajce...czułam się jak śpiąca królewna uśpiona przez wielkie uczucie nazywane miłością, jak królewna całowana przez wymarzonego księcia.
Byliśmy cali brudni, ale to nic...dalej tarzaliśmy sie po kafelkach zapominając o otaczającym nas świecie. DO moich uszy dochodził słodki dźwięk wydobywający się z ust Jsutina. Nigdy nie myślałam, że miłość może odmienić całe życie...to niesamowite jak człowiek uzależnia sie od drugiej osoby....

Gdy by nie Kaś:* i Lemonka rozdział prawdopodobnie by nie powstał...dziekuję:)
Mama nadzieję, że się spodoba miłego czytania:*
Do następnego:* 

piątek, 12 listopada 2010

Ważne.....!!!

Ej....dziewczyny dajcie spokój...!
Wiem, że każdy ma inny gust i że każdemu podobają się inne opowiadania ale to nie jest forum kto pisze fajnie a kto nie..!
Możecie mnie przez to nie lubić i przestac czytac moje opowiadanie..no trudno...nie życze sobie żebyście kogo kolwiek obrażały na moim blogu.
 Komentarze pod postem są chyba po to żeby ocenić rozdział a nie dyskutować o gustach...!
Mam nadzieję, żę to sie juz skończy.
Ja osobiście bardzo lubie czytac opowiadanie Lemonki......i nie chcę żebyście go w taki (troche hamski) sposób krytykowały..!

ROZDZIAŁ 9/ Czemu ja Cie tak lubie, co?

Ten rozdział chciałbym zadedykować Lemonce:*Dzięki niej dalej piszę tego bloga....:*:Wpadajcie na jej opowiadanie:http://www.alishas-life.blogspot.com/ oraz http://samantas-life.blogspot.com/ czytajcie i komentujcie, na prawde polecam dziewczyna ma talent. Aco do rozdziału ma być 9 komentów:*Teraz będe dodawała krótsze ale częściej...miłego czytania:*

OCZAMI JUSTINA(Kanada)

 po 2 tygodniach

Tydzień temu odbył sie pogrzeb mojej mamy. Tato jest załamany, od jakiegoś czasu nie chodzi do pracy, siedzi tylko w domu przed telewizorem i poprzez picie próbóje załatać dziurę w sercu. Żal mi go, bardzo się zaniedbał, nie wiem co będzie z nim dalej. Ze mą nie lepiej... ale z Justinem dam sobie radę. On bardzo nas wspiera, cieszę sie, że go mam. W naszym związku jak na razie wszystko jest cudownie, na lepszego chłopaka trafić nie mogłam, on jest dla mnie jak anioł stróż, gdy zapominam jak latać, dodaje mi skrzydeł.
-Gdzie jest Twój ojciec? - zapytał Justin gdy siedzieliśmy u mnie w domu w salonie i oglądaliśmy Tv. Była 1 w nocy.
-Pojechał do Ottawy  na tydzień, chyba do ciotki, więc zostaję tylko z Tobą - uśmiechęłam się i oparłam głowę na jego ramieniu.
-Mmmm... - Justin spojżał na mnie i miałam wrażenie, że miał sprośne mysli. - Fajnie.
-No..mam nadzieję, że sędzimy ten tydzień razem.
-Ja też - nachylił sie nade mną i pocałował w czoło.
-Przyniosę coś do picia. - wstałam z kanapy i wyszłam z salonu. Miałam juz wejść do kuchni ale nie zauważyłam ściany i pierdzielnęłam  w nią głową. Od razu usłyszłam głos Justina:
-Nic Ci nie jest?
-Nie....
Otrząsnęłam się i wyjęłam z szafki dwie szklanki i Fantę.
Wróciłam do salonu. Położyłam napój i szklanki na stoliku i usadowiłam się na kanapie wtulając w Justina.
-Co Ci sie stało w tej kuchni? - zaptał Justin.
-Jebłam się w ścianę - Justin się zaśmiał - wiem, że iloraz mojej inteligencji nie jest za wielki ale cóż.
-No w sumie masz rację - walnęłam Justina w ramię i uśmiechnęłam się perfidnie.
-Ała..to bolało..
-Bo miało...  - patrzyłam się na niego krótką chwilę i dodałam - Czemu ja Cie tak lubie, co?
-No nie wiem....może dlatego, że jestem ładny - wyszczerzył swoje idealnie równe i białe zęby, nie mogłam sie powstrzymać i cmoknęłam go w nos.
-Ja też nie wiem... - uśmiechnęłam sie i sięgnęłam po napój. Nalałam Fante do dwóch szklanek wzięłam jedną z nich i sie napiłam.Po drugą sięgnął Justin. - To co oglądamy? - zapytałam.
-A co byś chciała?
-To co ty - uśmiechnęłam sie i postawiłam napój na stoliku, Justin też. -To może darujmy sobie telewizję i  chodźmy na taras pooglądamy gwiazdy.
 Jednocześnie wstaliśmy z kanapy i poszliśmy w strone mojego pokoju. Otworzyłam drzwi i przeszliśmy przez mój pokój nie zapalając światła. Odsunęłam zasłony odsłaniająć szklane drzwi od tarasu. Lekko je uchyliłam  i oboje wyszliśmy na duży balkon. Na zewnątrz było w miarę ciepło tylko co chwila lekki powiew wiatru rozwiewał nam włosy. Usiedliśmy na kanapie. Justin rozłożył ręce na oparciu sofy, wtuliłam się w jego tors a rękę położyłam na jego klatce piersiowej.W milczeniu wpatrywalismy się w gwieździste niebo. Nagle zauważyliśmy spadającą gwiazdę.
-Pomyśl sobie jakieś życzenie - czule zwrócił sie do mnie Justin.
Popatrzyłam prosto w jego czekoladowe oczy i odpowiedziałam:
-Moje marzenie sie spełniło gdy poznałam Ciebie..znalazłam prawdziwą miłość.
Nasze usta zetknęły się w skutek czego po całym ciele przeszedł mnie dreszcz.